Ísland 1980-90 heimsótt á ný

gamlir tónlistarvinir, hljómsveitir og kórar.

Hljóðrit frá þessum árum eru í vörslu RÚV og ekki hlaupið að því að nálgast þau.

Því verður látið duga að hlusta á þau via YouTube

(25.2.2015)

Skrýtið: Brideshead Revisited, The Sacred & Profane Memories of Captain Charles Ryder er skáldsaga eftir Evelyn Waugh, Hún svífur yfir vötnum eftirfarandi skrifa. Losna bara ekki undan áhrifum hennnar. Las hana ungur og næmur.

Minnumst fyrst Sinfóníuhljómsveitar Ísland og Söngsveitarinnar Fíharmóníu á þessum árum. Fyrir atbeina tónlistarstjóra RUV voru tvö verk hljóðrituð meðfram námi, Sibelius Nr 2 í D-dúr og Könnun Atla Heimis Sveinssonar. Þá komu tónleikar á vegum SÍ - þar á meðal frumflutningur Sellókonsert Þorkels Sigurbjörnssonar og Adagios Magnúsar Blöndals. Tímamótaverk. Og loks sinfónía Borodins Nr. 2 í h-moll.

Þá sögðu prófessorar í Bloomington - að óþarft væri fyrir undirritaðan að vera lengur „candidate in residence“; að hann gæti lokið námi á sumri eður sumrum – enda tíu sleitulaus ár í útlöndum slatti í poka – og maður í blóma lífsins og til í allt tusk heima á Íslandi.

Næst var ráðist til atlögu með SÍ við sex ný hljómsveitarverk (á fimm æfingum) á Ung Nordisk Musik Festival, þar á meðal verk eftir Esa-Pekka Salonen og Jan Sandström. Nú eru þeir Esa-Pekka og Jan ekki lengur ungir – bara svakalega frægir. Við urðum vinir og hittumst oft síðar.

Næst kom Requiem Gabriels Faurés og Mendelssohn Nr 3 (1983). Þar verður staldrað við að sinni. Einstaklega falleg verk og alþýðleg - sem maður má til með að heimsækja í þessu samhengi.

Gabriels Fauré: Requiem. YouTube slóð:

Felix Mendelssohn: Sinfónía Nr. 3. YouTube slóð: